✍️ فاتح استادعبداله پور – روزنامه نگار

▫️چقدر بی رحمانه یک عمل خطرناک و وقیحانه را عادی سازی کردند. چقدر سنگ دلانه یک بدعت را به سرگرمی و شوخی تبدیل کردند.  یکی را آنقدر آزار و اذیت دادند و وادار به نوشیدن مشروبات الکلی کردند که چند ماه ناپدید شد؛ اما هیچ گاه اشک های مادر بی زبان و چشم انتظارش را ندیدند. پیرمرد مظلوم دیگر را نیز وادار به «فحش بده، پول بگیر» کردند تا دیگر رنگ آرامش نبیند. خندیدند بدون آنکه حسرت و خون دل های بستگانش را درک کنند. اینها تنها مُشتی از خروار یک پدیده رواج یافتەی نامیمون ، غیر اخلاقی و بی رحمانه است. روایت ویدیوهایی که در فضای مجازی دست به دست می شوند کوتاه است، اما غم و اندوهشان بسیار بلند!

▫️معلول آزاری، به عنوان پدیده ای متولد شده از کانون ناآگاهی و فقر فرهنگی، در سایه نبود آموزش اجتماعی و قانون بازدارنده موثر، همواره در جامعه ما غالب بوده است؛ اما همزمان با روی کار آمدن شبکه های اجتماعی در چند سال اخیر، این پدیده نامیمون تشدید شده و عدەای سنگ دل برای جلب توجه، خنده ، جذب لایک و فالوور اقدام به آزار و اذیت این فرشتگان زمینی کرده و از بغض و اشک پاک آنها ابزاری برای بدعت خود می سازند. شاید خنده های«براخاص» و «عایشه گُل» تمنای دلِ دردمند تمام معمولان ذهنی است که قربانی این سرگرمی کثیف شده اند.

▫️این زخم به حدی عمیق شده است که اکنون برای بسیاری از معلولان ذهنی در آذربایجان غربی، صفحاتی در اینستاگرام و تلگرام ایجاد شده که مردم را دعوت به آزاردادن و ضبط فیلم از آنها کرده تا منتشر کنند. هزاران دنبال کننده دارند و فرد معلول ذهنی را با پول یا زور وادار به خندە، ناسزا، گریه و عصبانیت می کنند تا به اهداف کثیفشان برسند. این اقدامات ضمن آزار روحی-روانی، ایجاد احساس ناامنی، سلب آرامش و تشدید بیماری در افراد معلول ذهنی، باعث تروج خشونت در جامعه و نیز نگرانی افکار عمومی می شود.

▫️بروزرسانی قوانین مرتبط از سوی مجلس شورای اسلامی، ورود و اعلام موضع دادستانی ها، فرهنگ سازی و افزایش آگاهی عمومی از طریق رسانه ها و شبکه های اجتماعی، دنبال نکردن و عدم بازدید کاربران از صفحات مرتبط با معلول آزاری در فضای مجازی، اجرای برنامەهای آموزشی مرتبط و هدفمند توسط NGO ها و اورژانس اجتماعی بهزیستی و افزایش حساسیتِ پلیس فتا نسبت به صفحات و افراد معلول آزار، از جمله راهکار هایی می باشد که می تواند این آسیب اجتماعی را کاهش داده و آرامش خاطر را به قلب خانواده های دارای معلول ذهنی ببخشد.