رامین پی بردی

رامین پی بردی از فعالان و صاحب نظران شناخته شده حوزه گردشگری کرمانشاه و از برنامه ریزان رویدادهای جشن شکرگزاری انار در منطقه اورامان و رویداد کرمانشاه و کردستان ۲۰۲۰ در یادداشتی به موضوع عدم توجه کافی به دهکده های گردشگری ممتاز منطقه و معرفی شایسته آن ها پرداخته است.

در سال ۲۰۲۲ سازمان جهانی گردشگری برنامه ای را برای شناسایی زیباترین دهکده های دنیا به اجرا در آورد که شوربختانه نام هیچ یک از روستاهای زیبای ایران در این فهرست مشاهده نگردید.

وجود این شرایط در حالیست که تنها در غرب کشور به خصوص در استانهای کرمانشاه و کردستان روستاهای بسیار زیبایی وجود دارند که نام تعدادی از آنها در قالب ثبت جهانی منطقه اورامانات نیز به چشم می خورد؛ مانند شرکان و نجار که در صورت شناسایی و معرفی بیشتر، می توانستند نگاه ممیزین جهانی را به سمت خویش متمایل نموده و از این فرصت طلایی نیز بهره لازم را می بردیم.

پرسش اصلی اینجاست که چگونه بایستی این همه زیبایی را به جهانیان شناساند و از ره آورد آن امتیاز بین المللی دیگری را برای منطقه کسب نمود؟
تا آنجائی که مشخص است ریشه این عدم موفقیت را می توان در مولفه های ذیل جستجو نمود:
– کم توجهی به محور گردشگری به عنوان مهمترین بخش ثروت ساز کرمانشاه
– فقدان انسجام و اقدام به موقع دستگاههای مرتبط
– عدم وجود رصد خانه و یا مرکز تحقیقات گردشگری برای شناسایی فرصت های منطقه ای، ملی، فرامنطقه ای و جهانی و بهره مندی از ظرفیت ثروت سازی آنها
– دانش کم و پائین بودن افق دید مدیران ذیربط
– عدم مطالبه گری و نقش آفرینی حرفه ای دانشگاهها ،مراکز علمی و پژوهشی و تجاری سازی ،مطبوعات و رسانه ها در معرفت افزایی و توانمند سازی مردم
– بنیه ضعیف و ناتوان دستگاههای تجاری سازی و برند سازی
– فقدان نگاه راهبردی و تحول ساز به روستاها
– عدم فعال سازی اکو سیستم گردشگری در شهرستانها
– و … .

به نظر می رسد با وجود این همه مشکلات تا زمانیکه برنامه ریزان استان انسجام فراگیری در بین آحاد مردم (به خصوص نخبگان) برای توسعه و پیشرفت فراهم ننمایند امکان غلبه بر کاستی ها برای پیشرفت کرمانشاه فراهم نخواهد شد و این نیز به یک اقدام وسیع فرهنگی جهت ارتقاء آگاهی و مسئولیت پذیری همه مردم نیاز دارد.

آموزش و توانمند سازی برای مشارکت حداکثری کرمانشاهیان بر پایه گردشگری بیش از اینکه سخت افزاری باشد یک مقوله کاملا نرم افزاریست و از جنس فرهنگی است.

امیدوارم این بار دستگاههای فرهنگی و شناختی استان موفق به تغییر نگرش مخاطبین خود برای مسئولیت پذیری بیشتر نسبت به فرصتها و مخاطرات آینده کرمانشاه شده و از کنار این مهم به سادگی نگذرند. که فرصتها همچون ابر می گذرند و از دوران مدیریت ها به جز آن قسمت که صرف خدمت صادقانه به مردم شده است وجه دیگری باقی نمی ماند.