. . . برای بەڕێزم، بیستوومە زۆرم لێ تووڕەی،باوەڕت‌بێ من‌ تۆم‌زۆر‌ خۆش دە وێ ؛ بەڵام‌ چ‌بکەم لە دڵ و زمانم ،کە‌ هاوەڵ‌دوانەیەکی زۆر لێک نزیکن و‌ناتوانن لێک‌جیاببنەوە، ئەوەی‌لە دڵمایە زمانم هەر ئەوە بڵاو دەکاتەوە ؛ دوای ئەوەش‌باوکم‌داهاتووی باش نەخوێندبۆوە،کە قسەی قەڵەمی وەک خەیاری خەیارشۆر، وتەی شیرین چەشنی شووتی شیرین ، قسەی زل بە‌قەد گابەڵەکی […]