لقمان توتونچی

مرزها را تنها خط وخطوط مبنای ساختاری نه استوارونه میسازند بلکه در واقع خطوطی هستند که روابط عاطفی،فرهنگی واجتماعی بیشماری را درپشت آن باید به لحاظ ژئوپولیتیک انسانی جستجو وپیدانمود.شاید در منطقه خاورمیانه پس از جنگهای جهانی اول ودوم شاهد بیشترین تغییرات ساختاری وشکلی درمرزها بوده باشیم. درواقع دراغلب کشورهای تازه تاسیس منجمله عراق آن هم پس از جنگ جهانی اول باپارچه پارچه شدن امپراطوری عثمانی که بوجود آمد میتوان آنجا را برشمرد. باتوجه به وقایع سیاسی گذشته در منطقه به اصطلاح خاورمیانه،کشور ایران با این کشور(عراق) بیشترین مرزخاکی را دارا میباشد،که قسمت آبی آن هم مرز بااستان خوزستان وخط تالوگ در اروند رود واقع گشته است. قسمت های خاکی آن نیز دراستانهای غربی کشور منجمله استانهای:
آذربایجانغربی،کُردستان،ایلام وکرمانشاه واقع شده است.به لحاظ تاریخی علی الخصوص تاریخ معاصر بیشترین تنشهای سیاسی را باتوجه به مسائل قومیتی و مرزی بنابر تقسیم بندی کوردها در کشورهای ایران باعراق بهمراه مرزهای مشترک که دارا می باشند را میتوان محاسبه نمود. بایدخاطر نشان نمودکه کمترین تنشهای مرزی رابا ترکیه داشته وداریم.
یکی از مشکلات کنونی درمرزهای غربی با عراق سوا از مسئله امنیتی، مسئله اقتصادی است که باید بدان افزود.درواقع مرزهای خاکی دراستان کُردستان به مرکزی برای ورود کالاهای درجه چندم چینی به شیوه ی قاچاق تبدیل گشته بهمراه شکل گیری پدیده ای نامیمون بنام (کولبری) که از سرناچاری وبیکاری افراد بومی ومحلی باتوجه به توسعه نامتوازن وعدم شکل گیری ساختارهای توسعه باتوجه به پتانسیلهای موجود منطقه ای ومحلی در این نواحی بوجودآمده است.درواقع واردات بی رویه کالاهای خارجی در تمامی مرزهای آبی وخاکی کشوری در کُل اقتصاد کشوری وکارگاه های تولیدی داخلی را به ورطه نابودی کشانده است.
بهره گیری از مرزها:
به منظور بهره گیری هرچه بیشتر از تمام نقاط مرزهای آبی وخاکی کشوری خصوصاً دراستان کردستان از واردات صرف مصرفی که رمق از تولید ات داخلی بُریده است بایدجلوگیری بعمل آید و بجای آن از پتانسیل های کشاورزی،دامپروری،گردشگری خاصه گردشگری سلامت نهایت بهره برداری لازمه رابُرده تارونق اقتصادی در تمامی سطوح کشوری مستولی وتداوم یابد.
تولیدات داخلی درمنطقه کوردستان با تولیدات داخلی سایرنقاط کشوری را باید بازمینه سازهای مناسب فرهنگی،تبلیغی،خدمات پس از فروش کالاهای داخلی،ایجاد شعبات گردشگری،گردشگری سلامت، شعبات ونمایندگی های تولیدات وطنی از اقلام خوراکی،پوشاک،مُبل و… گرفته تا ازطریق سامانهای الکترونیکی باهوشمندسازی وبروز رسانی صادرات در مرزهای داخلی و خارجی باتخفیف تعرفه های گُمرکی،مُشوقهای بانکی با تسهیلات،توسعه معابر وگلوگاه های مرزی برای صادرات کالاهای ایرانی باواردات کالاهای خارجی مورد ضرور، تعریف قانونی از کالا قاچاق با قاچاقچی،برگزاریی همایشهای علمی پژوهشی از طرف دانشگاه های کُردستان و… با حضور اساتید وشخصیت های علمی ودانشگاهی،کشوری ولشکری در زمینه های مختلف صادرات و واردات،مشکلات مرزی و…را حل وفصل واجرایی نمود تانبض اقتصادی وامنیت معیشتی واجتماعی مردمان مرزهای غربی را با برنامه ریزی های مدون با صادرات کالاهای داخلی در دست گرفته به منظور دست یابی به توسعه متوازن در سطوح منطقه ای وکشوری برای صادرکنندگان و مرزنشین غیور کشوری بهمراه تولیدکنندگان داخلی وطنی را .
یعنی از پتانسیل های موجود در مرزهای غربی نهایت بهره برداری لازمه را برای رونق وتوسعه اقتصادی هرچه بیشترکشوری به سرانجام رسانده تا که از پدیده ی(کولبری)که جایگزینی نامیمونی برای رفع معضل بیکاری جوانان بهمراه فقرسایر اقشارمردم استان کُردستان است به جدجلوگیری بعمل آورد.
بایستی واژه شغل کاذب و نامیمون کولبری، که درشان وشخصیت مرزنشینان و مرزبانان بی ادعا تاریخی این دیار اسلامی نبوده و نیست تغییرات ساختاری وشکلی اساسی ومسئولانه در آن رخ داده تا که به صادرکنندگان، تُجار،فروشندگان،بازاریابان کالاهای ایرانی و وطنی به همت اقدامات عملی با برنامه ریزی های کوتاه،میان وبلند مدت بهمراه تسهیلات وکمک های مادی ومعنوی دولتی بهمراه تولیدکنندگان داخلی مراکز کوچک وبزرگ مقیاس با ارتقائ بخشی وشکل دهی واقعی وخاص در خور شآن مردمان کوردستان ایران روی دهد.
درپایان:
وحدت ملی و منفعت ملی دررنگین کمان اقوام ایرانی تنها زمانی سایه می گستراند که شعار توسعه متوازن در مرزهای غربی خاصه استان کوردستان عملیاتی گشته تااز فضای خوب جغرافیایی سیاسی، انسانی بامرزهاآن به نحو احسن در جهت ایجاد وبر پایی(منطقه آزاد تجاری) با کار کردهای؛
۱-صنعتی
۲-صادراتی ووارداتی
۳-توریستی
لازمه بهره برداری شده تاشاهد توسعه روزافزون ایران اسلامی بوده وباشیم.