عشق به اباعبدالله الحسین (ع) و شهدای کربلا، عرض ادب به ساحت مقدس سید و سالار شهیدان، رسم کهن اقلیت‌های دینی در دیار اقوام و ادیان است. به گزارش  پایگاه خبری سنور به نقل از ایرنا، عشق و محبت و ارادت کهن اقلیت‌های دینی به سالار شهیدان در عاشورا به اوج می‌رسد که با شور […]

  

عشق به اباعبدالله الحسین (ع) و شهدای کربلا، عرض ادب به ساحت مقدس سید و سالار شهیدان، رسم کهن اقلیت‌های دینی در دیار اقوام و ادیان است. به گزارش  پایگاه خبری سنور به نقل از ایرنا، عشق و محبت و ارادت کهن اقلیت‌های دینی به سالار شهیدان در عاشورا به اوج می‌رسد که با شور […]

عشق به اباعبدالله الحسین (ع) و شهدای کربلا، عرض ادب به ساحت مقدس سید و سالار شهیدان، رسم کهن اقلیت‌های دینی در دیار اقوام و ادیان است.

به گزارش  پایگاه خبری سنور به نقل از ایرنا، عشق و محبت و ارادت کهن اقلیت‌های دینی به سالار شهیدان در عاشورا به اوج می‌رسد که با شور تمام در آیین های عزاداری این روز سهیم شده و محبت خود را به زیباترین شکل به نمایش می‌گذارند.

اقلیت‌های دینی از مدت‌ها قبل برای رسیدن این روز ثانیه شماری کرده و ‌با حضور در کنار دسته های عزاداری ‌با مهر تمام ‌احسان و نذری خود را ادا می‌کنند.

ایشان، چند روز مانده به تاسوعا و عاشورا نذری خود را آماده کرده و روز عاشورا در بین دسته های زنجیرزنی و سینه زنی توزیع می‌کنند و با چای و شربت و غذای گرم از عزاداران حسینی پذیرایی می‌کنند.

آنها با پوشیدن لباس های سیاه و حرکت در کنار زنجیر زنان و سینه زنان و گاهی با سینه زنی کنار برادران مسلمان خود جلوه زیبایی از محبت شان به امام حسین (ع) را ترسیم می‌کنند.

عشق اقلیت‌های دینی به سرور آزادگان جهان‌ تنها به نذری دادن ختم نمی‌شود بلکه معتقد ‌به محبت بی پایان شهید کربلا بوده و به همین دلیل در این ایام برای بیماران خود از پیشگاه خداوند متعال به حق شهید کربلا شفا می‌طلبند و چه ‌بسیار که دعاها و نیت هایشان برآورده شده و شفای بیماران خود را می‌گیرند.

هموطنی مسیحی که تمایلی به معرفی خود ندارد، می‌گوید: دیگر از درمانم پزشکان قطع امید کرده بودند و اینکه چند ماهی دیگر زنده می‌مانم، نمی‌توانستم به راحتی غذا بخورم و زندگی سختی داشتم رفتن را باور کرده بودم.

خاطرم هست چندی بعد ایام محرم بود و روز عاشورا، دسته های عزاداری زنجیر در خیابان‌ها حرمت می‌کردند و مردم زیادی زنجیر زنان و سینه زنان در سوگ امام خود بر سر و سینه می‌زدند، به دیوار تکیه داده و نگاه شان می‌کردم.

یکی از دوستان مسلمان دعوتم کرد به مسجد برای سفره احسان و نذری، همراه او رفتم و سر سفره نشستم مدت‌ها بود به سختی غذا می‌خوردم، غذا را آوردند و شروع به خوردن کردم، نمی‌دانم چه شد با اشتها و شوق خوردم و حاضران نیز از دیدن با اشتها غذا خوردنم متعجب شدند. ‌

آرامشی بهم دست داد به دوستم که در جریان بیماریم بود و متعجب غذا خوردنم را نظاره می‌کرد گفتم شفایم ‌را از امام حسین (ع) شما گرفتم.

از آن عاشورا به بعد گفته پزشکان بر عکس شد من به جای چند ماه اکنون چند سال است هنوز زندگی می‌کنم و به راحتی نفس می‌کشم و غذا می‌خورم تا به شهید کربلا برای همیشه ارادت داشته باشم.

سهیم شدن در عزاداری امام حسین‌(ع) رسم دیرینه ماست

امیل داوودی هموطن مسیحی می‌گوید: سهیم شدن در عزاداری امام حسین (ع) رسم دیرینه ماست و ‌هر ساله محرم که می‌رسد ما هم مراسم عروسی و جشن مان را تعطیل کرده و لباس سیاه بر تن کرده و ‌با عشق و علاقه در عزاداری ها شرکت می‌کنیم.

وی ادامه می‌دهد: حرمت این ماه برای ما به حدی است که حتی از زدن ریش های خود در این ایام خودداری کرده و قداست این ایام را حفظ می‌کنیم.

داوودی افزود: ارادت عمیق اقلیت‌های دینی به سرور آزادگان جهان باعث شده آنها معتقد به شفای بیماران خود در ایام محرم شوند و در این روزها نذری و احسان دهند.

حضور در عزاداری حسینی رسم چندین ساله ماست

بنیس باباخانی برادر شهید می‌گوید: از روزها قبل برای حضور در آیین روز عاشورا آماده می‌شویم، نذری هایمان مختلف است برخی گوسفند ذبح کرده، بعضی به صورت نقدی و برخی دیگر مواد غذایی اعم از کیک و آبمیوهو شربت و غذای گرم در بین دسته‌های عزاداری توزیع می‌کنند ولی در سال‌های اخیر بدلیل شیوع کرونا، بیشتر نذورات بصورت نقدی به مساجد شهر بوده است.

وی ادامه داد: حضور در عزاداری‌های حسینی رسمی است که به آن عشق می‌ورزیم، هر ساله در عزاداری‌ها شرکت کرده و به رسم چندین ساله خود عمل می‌کنیم.

باباخانی افزود: محرم که می‌رسد لباس سیاه بر تن کرده و همراه ‌برادران مسلمان خود در عزاداری‌ها شرکت می‌کنیم.

برادر شهید باباخانی گفت: در تاسوعا و عاشورا دسته های زنجیر زنی و سینه زنی به محوطه کلیسا آمده و بر سر مزار برادر شهیدم، عزاداری می‌کنند.

باباخانی اضافه کرد: هر سال برای رسیدن تاسوعا و عاشورا لحظه شماری کرده و آماده استقبال از دسته جات عزاداری در کنار برادران مسلمان خود می‌شویم.

امام‌حسین (ع) متعلق به تمام‌آزادیخواهان است

زایر مسیحی حرم امام حسین (ع) که در پیاده روی اربعین هم حضور داشته و آرزو می‌کند دوباره به کربلا برود، می‌گوید: امام حسین (ع) متعلق به تمام بشریت و آزدیخواهان جهان است او جان و مال و فرزندان خود را در راه هدفش که مبارزه با ظلم بود تقدیم کرد و برای نیل به حقیقت از خود و ‌فرزندانش گذشت در حالیکه می‌توانست سازش کند و صاحب مال و ثروت، جاه و مقام شود ولی خون سرخش بر زمین بدست بدترین ها ریخته شد تا آزادگی و مردانگی تا همیشه تاریخ باقی بماند.

به گزارش ایرنا، عشق و محبت به سرور آزادگان جهان مرزی نمی‌شناسد او محبوب تمام آزادیخواهان جهان است.

نه تنها مسلمانان بلکه در سرتاسر جهان از هر قوم‌ و مذهب در ایام محرم بویژه تاسوعا و عاشورا بزرگترین دسته جات عزاداری راه می‌افتد و فریاد یا حسین در سراسر جهان طنبن انداز می‌شود.

حسینی که در کربلا تنها مانده بود و مورد تیر و کین دشمنان قرار گرفت، امروز هزاران انسان عاشق حقیقت نهضت او را دنبال کرده و مکتبش رمز رهایی از زیر یوغ جباران زمان می‌دانند.

در این میان اقلیت‌های دینی آذربایجان غربی اعم‌ از آشوری و ارمنی سال‌های متمادی خالصانه به سالار شهیدان عشق ورزیده و حفظ حرمت او را وظیفه خود دانسته و با شرکت در عزاداری‌ها زیباترین صحنه‌ها را خلق کرده‌اند.

«لودریک‌یوحنا» افزود: امام حسین (ع) برای حفط دین قیام کرد قیام و مبارزه‌ای که کمتر کسی دست به آن می‌زند و از جان و مال خود می‌گذرد.

زایر مسیحی کربلا اظهار کرد: هنوز بوی کربلا و حرم امام حسین (ع) در مشامم باقی مانده آنجا خودم را گم کردم زیرا حضور در کربلا و زیارت حرم امام حسین (ع) بزرگترین آرزویم بود که سال‌ها در دلم جا خوش کرده بود، عشق حسین در وجودم شعله ور شده و با زیارت مزارش آرام گرفتم.

دسته بندی: جامعه برچسب ها:

به اشتراک بگذارید :

مطلب قبل و بعد
مطالب مشابه

شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید

- کامل کردن گزینه های ستاره دار (*) الزامی است
- آدرس پست الکترونیکی شما محفوظ بوده و نمایش داده نخواهد شد